Meditatie
Oud En Nieuw
Het oude jaar afgesloten en het nieuwe begonnen. We zijn in die dagen geneigd even terug te kijken. En wat heeft 2013 ons dan gebracht? Die vraag kunnen we van vele antwoorden voorzien. Negatief en positief. Vanuit ‘het ik’,
onszelf. Zijn wij er in het afgelopen jaar beter van geworden? Of … hebben we het afgelopen jaar de HERE gezocht, kwam Hij tot Zijn eer en heerlijkheid in ons leven?
Ik denk dat beide aspecten wel aan bod zijn gekomen. Want we mogen toch staat maken op de zegen van de HERE? Als we Hem oprecht willen dienen geeft Hij ons toch Zijn zegen? Elke zondag mochten we met Zijn zegen naar huis gaan.
Maar als we de werkelijkheid in ogenschouw nemen, – en dat mogen we toch – wat heeft de HERE ons dan gegeven?
En nu wordt het spannend, want de zegen van de HERE mogen we nooit egocentrisch en materialistisch invullen. Doen we dat wel, ja, dan kon het met die zegen wel eens niet zo goed geweest zijn. Misschien hebben dan helemaal geen zegen ervaren. We hebben op die manier onszelf in het middelpunt geplaatst en de zegen ingevuld naar onze behoefte.
Dat doet de wereld om ons heen. Zegen, dat betekent voor hen, een beter salaris, een mooiere auto, meer vakantie, groter huis en u kunt dit maar aanvullen.
Maar, zult u misschien zeggen, hebben wij dan geen vakantie nodig en mogen wij niet meer verdienen, enz…?
Maar juist in al zulke vragen staat weer het ‘ik’ of het ‘wij’ centraal. Wij willen zo graag bepalen wat goed voor ons is. En daarin speelt juist de aantrekking van de wereld zo’n grote rol.
Eigenlijk moeten we vragen: Waarom zou ik een nieuwe auto nodig hebben, en waarom meer salaris? Staan die vragen ook in dienst van onze Verbondsgod?
Als u daar eens diep over nadenkt, valt dat toch zo tegen. De HERE heeft die auto en dat geld niet nodig, Hij wil uw hart, dat in afhankelijkheid opziet naar Hem. Bij Hem gaat het om gehoorzaamheid. En die is niet afhankelijk van allerlei aardse goederen.
En nu weer terug naar het afgelopen jaar en de zegen die God ons daarin gaf. Ja, die gaf Hij. Kijkt u maar even mee. Elke zondag mochten we Hem ontmoeten, ondersteunde Hij ons in de strijd tegen de duivel en onszelf. Elke dag schonk Hij vergeving van de zonden als we daarom in ootmoed vroegen. Elke dag verzekerde Hij ons van Zijn zorg en nabijheid. Wilt u nog meer?
En toch ….
Mocht ik dan niet bidden om gezondheid, geld om mijn gezin te verzorgen, een auto om elke zondag naar de kerk te gaan?
Natuurlijk wel, maar deze laatste vragen staan in een ander kader. Vanuit onze verantwoordelijkheid in de dienst aan de HERE mogen we ook om aardse goederen vragen. Zie u het verschil?
En als de HERE dat dan niet gaf, kunnen we toch niet van zegen spreken? Jazeker, ondanks die onvervulde vragen, want Hij bestuurt ons leven en Hij vond die dingen (nu) niet nodig.
Hij gáf zegen, zoals we hierboven zagen. Mogelijk anders dan wij wilden – en zijn we vaak ook niet erg ongeduldig? In de Bijbel zien we dat ook zegent, maar dan op Zijn tijd!. Wat hebben Abraham en Zacharia lang moeten wachten op de vervulling van hun verzoek om nageslacht. Zacharia had het al opgegeven. En Paulus dan? Hoe vaak had hij niet gebeden om het wegnemen van zijn handicap. En dan zegt de HERE: Mijn genade is u genoeg. Kunnen wij dat ook in onze omstandig-heden zeggen? Nee, niet uit eigen kracht, maar door het geloof en in het geloof wel!
En daarom kunnen we zeggen: de HERE heeft ons het afgelopen jaar weer rijk gezegend.
PDR.
