DGK Emmen e.o.

Op zondag 7 maart 2004 komen er voor het eerst verontruste kerkleden van de GKv te Emmen bij elkaar bij de fam. Bosma om de moeiten die zij hebben met de synodebesluiten van Zuidhorn met elkaar te bespreken. Men besluit om geregeld bij elkaar te komen en het boekje ‘Laten wij ons bekeren: een oproep tot reformatie‘ hoofdstuk voor hoofdstuk met elkaar te bespreken, en als het mogelijk is, contact te zoeken met andere verontruste groepen in de ons omringende gemeenten.

Dit gaat zo door totdat er enkele leden naar Hardenberg gaan om daar de erediensten van de gemeente van Bergentheim / Bruchterveld e.o. (tegenwoordig: Lutten e.o.) te bezoeken. Daar komen ze in contact met broeders en zusters uit Tweede Exloërmond en Mussel. Op 26 juni 2004 wordt voorzichtig nader met elkaar kennis gemaakt op een bijeenkomst in Mussel. Op deze avond wordt gesproken over broeders en zusters uit Winschoten, die ook in Hardenberg de erediensten bijwonen. Verder wordt er gesproken over de Vrijmaking. Een gezamenlijk tijdpad is niet mogelijk omdat iedereen voor zichzelf overtuigd moet zijn. Iedereen moet zelf de keuze vol overtuiging maken. Ook wordt opgemerkt dat er in Gees een groep verontrusten is.

De bijeenkomsten in Emmen gaan gewoon door, maar nu nemen ook de broeders en zusters uit Tweede Exloërmond en Mussel aan de besprekingen deel. In Gees zijn een aantal broeders en zusters begonnen met het bestuderen van de verschillende omstreden synodebesluiten.

In juli 2004 maken een aantal broeders en zusters uit Mussel en Tweede Exloërmond zich vrij. Dit wordt in oktober 2004 en januari 2005 gevolgd door een groep broeders en zusters uit Emmen.

In februari en juni 2005 volgt een groep broeders en zusters uit Gees. In Gees blijven twee gezinnen achter, die nog via de kerkenraad en de synode van Amersfoort pogingen ondernemen om reformatie te bewerken. Eind 2005 sluiten deze gezinnen zich ook aan als blijkt dat kerkenraad en synode hun oproep tot reformatie naast zich neerleggen. Al deze broeders en zusters (behalve de twee bovengenoemde) sluiten zich aan bij de Gereformeerde Kerk te Bergentheim/ Bruchterveld.

Langzaam groeit het verlangen om ook in Emmen erediensten te beleggen voor de leden die in Emmen en omstreken wonen. Daarbij speelt de grote afstand naar Hardenberg ook een rol. Verder is het belangrijk in deze regio erediensten te beleggen voor andere verontruste broeders en zusters. Dit zou de drempel om zich vrij te maken mogelijk verlagen.

Daarna begint het zoeken naar een geschikte locatie. Verschillende mogelijkheden worden besproken.  Uiteindelijk komt De Schanskuil hiervoor in aanmerking. Een prachtige locatie aan de rand van Emmen en goed bereikbaar.

Er volgen drukke weken. Er moet een voorlopig bestuur komen. Er moet overleg gevoerd worden met de kerkenraad van Bergentheim/Bruchterveld e.o. over allerlei zaken. Gelukkig wordt veel steun ontvangen van de kerkenraad zodat vele zaken niet opnieuw uitgevonden hoeven te worden. Zo kon er worden toegewerkt naar de eerste erediensten in Emmen en omstreken in het vaste vertrouwen op onze hemelse Vader, Die niet loslaat het werk van Zijn handen (Psalm 138: 8). De nieuw gevormde wijkgemeente in Emmen belegde op 31 oktober 2004 haar eerste erediensten in De Schanskuil. Daarbij waren 28 broeders en zusters aanwezig. Een voorlopig bestuur, bestaande uit de brs. Ravensbergen, He. Folkers, Ha. Folkers en Scholten, behartigt onder leiding van de kerkenraad van Bergentheim / Bruchterveld e.o. zaken als preeklezen, de inzameling van de gaven, het voorbereiden van de kerkzaal, enz. Ook brengen deze broeders regelmatig bezoeken bij de broeders en zusters. Er worden wijkgemeenteavonden belegd waarop allerlei zaken, o.a. de financiën, aan de orde komen.

Gedurende dat jaar groeit de gemeente gestaag. In november 2005 telt de wijkgemeente 65 leden, 38 belijdende en 27 doopleden. Ook wordt in deze tijd duidelijk dat er binnen de gemeente een verlangen is naar een eigen zelfstandige gemeente.